Sofrayı paylaşmak...... #yeryuzusofralari #yeryuzuiftari

 

ne güzelsiniz yahu siz... Bir öfkenin eşiğinden, bir duygunun dibine gidip geliyorum. Hepsini bir günde yaşamak zor geliyor bazen... Salınıyorum yer yer... Merkezlenmem zaman alıyor. Sonra  bir şey oluyor, bir sofra kuruluyor 8.5 km uzunluğunda... tüm ruhumla, o sofradaki herkesi sevdiğimi hissediyorum gözlerim dolu dolu...

 

Yemek benim için çok özeldir. Paylaşmaktır öncelikle.... Fakat o yemeğin bir enerjisi vardır. Anne yemeği gibi, içine sevgi katılmıştır mutlaka... İşte o yemek lezzetlidir.

 

Yemek sadece yemek yemek- enerji kazanmak için değildir. Bir kere malzemelerin özenle seçilmesi gerekir, emek ister, yapanın enerjisi, niyeti bulaşır yemeğe... Ondandır anne yemeği vazgeçilmezdir. Ondandır belki de bazen yemeği yapanın enerjisini sevmiyorsanız, yiyememeniz o yemeği...

 

Ben evime gelen herkesi yediririm. Mutlaka evde yiyecek bir şeyler vardır. Hatta hep fazla fazla yaparım ki, annemlere, ziyarete gittiğim arkadaşlarıma da paketler götürürüm yemeğimi... Ekmek yaparım sık sık mesela... Tek kişi o kadar ekmeği yiyemeyeceğim için, yaparken yarısının kime gideceği hep bellidir. Böylece 'sevgim geçer midelerinden' diye düşünürüm... Yabancılardan, sadece size yiyecek ne verdiğini bilmemenin dışında, yemeğin içine ne niyet kattığını bilmeden de bir şey alıp, yemeyin...

 

Yemek bütünleyici, toplayıcıdır. Bir evde masada oturmak ve beraber yemek yeme şartı bence çok gereklidir. O masada beraber olalım, dileği dışında, o enerjiyi de beraber paylaşalım'dır diğer anlamı.... ve hep bakarım, ilişkisi sekteye uğramış evliliklerde önce yemek kesilir. Kadın yemek yapmayı keser, o evin bereketi de kaçmaya başlar böyle böyle.... Anneannem, dedemle yıllarca didişip dursa da masasından yemeğini hiç eksik etmezdi. Çünkü büyüklerimiz törelerine bağlı kalmanın yanında, aslında şaman bilgilerini bizden daha temiz taşıyordu bence... Kadın, yaptığı yemekle evini bir tutan, bereketi o yemekle arttırandı.

 

Yemek bu yüzden çok değerli. Benim çok komik anılarım var bununla ilgili...Bir tencere nohut yemeğini tatile giderken buzdolabında bırakmış annem, telefonla 'o yemeği al bozulur dolapta' dediğinde, bir tencere yemeği kendi evime getirmeden ağlaya ağlaya, sevgi dola dola yediğimi bilirim mutfak masasında....

 

Sofranızı kurun, yemeğinizi hep sevgi katın...

Sevdiklerinize söyleyemediğiniz, cümleleştiremediğiniz tüm güzellikler o yemekle ulaşır.

 

Yeryüzünün sofraları, yeryüzü iftarı bu yüzden çok değerli ve anlamlı.... Bir olduk artık. Kocaman BİR aileyiz...Bugün Taksimde kurulan 8.5 km'lik upuzun bir masanın ardına kendi evimizdeki yemek masaları da eklendi aslında....

 

Sofralarımız hep bereketli olsun, Allah kabul etsin.