Bu yazı aşağıda linkini verdiğim şarkı eşliğinde çıktığı için paylaşmak istedim..
hayata karşı duruşlarım
içimdekilerin yansımalarıdır oysa
herkes gibi
illa sözlerle anlat diyorsan
sen hayatın neresindesin diye
hayat benden farklı birşey değil ki
anlatayım sana tutunduğum köşesini ...
içimdeki topraklarda yetişen
aslında yaşadığıma dairdir..
ektiğim ne ise
biçtiğim ve beslendiğim...
Eğer bir çiçek ekmişsem
Kokusuyla beslenirim...
hayatın neresi varsa
kaçırdığım
yetişmeye çalıştığım
aslında hepsi illüzyondur..
hayat benim içimden akar
ben
hayatın içinden geçerim..
her yanılsama gibi
gördüğümün sadece kendi aksim olduğunu
düşündüğümde
içimdeki nehirler durur
dinler
kendi yansımamın
göremediğim gölgesini..
gölgeler korkutur ya insanı
korktuğum
görmeye alışkın olduğum suretimdir...
asıl görmeye çalıştığımda
kendi gölgelerim..
içimde nehirler akar
ben hayatın içinden geçerim
sen hayatin neresindesin diye sorarsan
hayat benden farkli birsey degil ki
tutundugum kosesinden
anlatayım sana
yanılsama da görünen süretimi
yada içimde ki yansıma da
sureti olmayan
gölgelerimi...
Burcu / Brajeshwari
13 yorum:
8 CommentsClose this window Jump to comment form
EFLA said...
Sen güzel olunca senden yansıyan da sana yansıyan da güzel oluyor canım. Zaten bu güzel şiirde aslında bana sadece bunu anlattı. Ne kadar güzel olduğunu.
Yansımalar alıp götürüyor insanı değil mi? Şiirin de ustası oldun bak...daha güzel şeyler yansıtmak için...
25 Eylül 2007 Salı 13:08
Nilambara said...
Sevgili Brajeshwari, sana Selmoş'un seni tanıdığı zamanki sözlerini aktarıyorum "O çok güzel bir ruh"...
doğru gördüğünü, doğru söylediğini biliyorum çünkü çocukluğumuzdan beri çok test etme şansım oldu :)
Ruhunun tüm güzelliğini bu harika şiirine de aktarmışsın...
Tüm çeşmeleri açmayı ve içmeyi çok iyi beceren sevgili Brajeshwari'ye;
İnsan bir çeşmedir,
Bilgelerin bilgeliğidir kaynağı...
İçmek isteyene, açmasını bilene gürül gürül çağlar...
İstemeyene ise, tek bir katresi bile olmayan kuru bir çeşmedir...
nd
13.09.2007
25 Eylül 2007 Salı 13:51
Fatih Mika said...
Dogru sevgili Nilambara,
Biz icimizden dereler akinca seviniyoruz.
Burcunun icinden nehirler akiyor.
25 Eylül 2007 Salı 20:27
Brajabanita said...
Essiz bir siir ve sen.....
26 Eylül 2007 Çarşamba 07:32
indrani said...
duygulandim. muzikle birlikte de cok ozel olmus. supersin
26 Eylül 2007 Çarşamba 08:23
Subhankari said...
ne güzel olmuş şiirin brajeshwari, eline ve yüreğine sağlık...
26 Eylül 2007 Çarşamba 08:44
Mehtap Pasin Gualano said...
sevgili Burcu,
bu siiri okudukca birsey buluyorum, buldukca tekrar okuyorum. Cok begendim, siir begenme huyum olmasa da.. Ben bir siir tutkunu olarak siirleri hissetmeyi seviyorum. Taa icimde duydum yazdiklarini, belki de yakardiklarini.. cok dogru hayat bizden farkli birsey degil ki..
27 Eylül 2007 Perşembe 17:08
İsimsiz said...
Kimi eserler evrende zaten varlardır da havada asılı duruyorlardır biryerlerde. Evrenin bir parçası olduklarından inanılmaz dengeli ve ahenklidirler.
Bazı özel ruhlar da bu eserleri hissedip kaleme alırlar, beste yaparlar, resmini cizerler.
Bu şiirde onlardan biri bence.
03 Ekim 2007 Çarşamba 23:12
evet güzelmiş...
Bir dahaki düzenlemede
müzik eşliğinde sesinizi de ekleyin bence...
Çünkü biz sadece okuyoruz.
Duyguyu yükleyemeyebiliriyoruz bazen okurken....
"Söyleyeceğin şeyi, söyleyebildiğin kadar net söyle. Tek sır budur.”
Bu kısacık söz, bu blogu okumam gerektiğini söyledi bana :)
dasein :))
"Hayatın aslı sende. Senin içinde. Unutma hayatın aslı sensin."
"Peki sen kendini biliyor musun, tanıyor musun gerçekten. Yaptıklarına, veya yapacaklarına dair bana sunabileceğin en iyi şey nedir?Başkalarından önce kendini tanıman, kendini bilmen gerekmez mi aslında bir düşünsene. Bir beklentin varsa eğer hayattan, önce kendine hak ettiğin değeri vermelisin."
“Kaçırma gözlerini hayattan. Hep hayatın içinde olsun bakışların. Hep kendi içinde. Baktığın kadar varsın bu hayatta. Hatta sadece bakmakla da yetinme. Görmen de lazım. Görüp te bilmen, bilip te sevmen lazım. Hayatı kendi içinde, kendini hayatın içinde...”
“Bir nefeslik molaları çok görme kendine. Arada bir karanlıkta kalsa da bir yanın, sakın pes etme. Çekil kendi kabuğuna bir süre. Sadece içine bak. Kendi aydınlığın senin içinde. Ara ve bul. Gerçeğin düşlerle bölünmesine, düşlerin gerçeğin altında ezilmesine izin verme.”
“Meraklanma. Hepimiz aynı değil miyiz başından beri. Başladığımız yol da aynı, yolun sonunda varacağımız kapı da. Seni farklı kılan bu yolu nasıl geçtiğin, nasıl ilerlediğin sadece. Unutma bu hayatta sen, gerçeğinle varsın. Ama düşlerin kadar, düşlerinle yaşarsın.”
bu alıntıları 16/07/07 tarihinde yazdığım bir yazıdan ekledim buraya...bu yazıyı yazış tarihin gerçekten eylül 07 mi bimiyorum ama işte aynı zaman dilimi içersinde farklı sözlerle aynı anlamlar bunlar henüz tanımıyorken birbirimizi...
sanırım yollarımızın birgün mutlaka kesişeceği belliymiş :))
bu arada bu yazıyı birgün burada sadece senin için yayınlayacağım :))
okumaya doyamadım.. tekrar tekrar okuyorum :)
okadar guzelkı, okadar benkı, okadar da sen.. muhtesem bır siir. ıyıkı bu blogu kesfetmısım ıyıkı senı tanımısım. cok tesekkurederım..
muzık harika, ismi nedir bende blogumda yaynlamak ısterım bu muzıği.. bu muzıgı herkes duymalı.. yardım eder misin bana,
cok tesekkurederım
pırıltılıcadı
Merhabalar,
Yansıma ve Yanılsama içeriğini(açıklamasını) kedi blogumda da paylaşmak isterim
(orijinaline link vererek tabiî)
iyilikler,
Ö.S.D.
teşekkür ederim.İnce davranıp, bu notu düştügünüz için.. Link verdiğiniz sürece kullanabilirsiniz.
Sevgiler..
Merhaba,
Dün tam da bu sayfada blogunuzun isminin anlamını merak edip duraklamıştım. Onsekiz'i defalarca defalarca dinleyerek dinlendi ruhum. Bugün de kendi blogumda yorumunuzu görünce merhaba demek istedim. Dün yazmayış sebebime gelince: Daha önce, sevdiğim bazı bloglara yorum yazıp beğenimi belirttiğimde ne yayınlandı ne de cevap geldi. Sanırım insanlar, yorum yapınca yanlış anlıyor. Sanki gelin benim bloğuma da bir bakın demek için yazılmış gibi, (al gülüm ver gülüm).
Sizin bloğa nasıl ulaşmıştım hatırlamıyorum ama iyi oldu. Ankaralı güzel bir blog bulmuş oldum. Güzel ve güneşli günler...
'' ... Hayat benim içimden akar
Ben , hayatın içinden geçerim ... ''
MERHABA ! . . Bu sözler sizin ve sanırım YAŞAM , CANLILIK , DOĞA ve İNSANIN AYRILMAZ , ÖZDEŞ ve TEKİL BİR BÜTÜNLÜĞÜNDEN BAHSEDEN EN UYGUN DİZELERDEN BİRTANESİ . . . Evet , Size katılmaktayım ; '' YAŞAM ve İNSAN BÜTÜN ZIT , DÜŞMANCIL ve KOPUK YÖNLERİ İLE BERABER ADETA AYNI GERÇEKLİĞİN FARKLI YÜZ , YANSIMA , UZANIM ve SONUÇLARIDIR HEM DE ENGİN , DEVİNİMSEL , DİRİ , VERİMLİ ve AKICI BİR NEHRİN ÇIPLAK , AÇ , KURU ve SUSAMIŞ TOPRAKLARA UZATTIĞI BİRER EL , SERİNLİK ve SEVGİYMİŞÇESİNE . . . BİRBİRLERİ İÇERİSİNDE GİZLİ İÇİÇE BİRER KUCAKLAŞMIŞ DOST GİBİ ! . . ''
cok guzel "Yansimalar" da:)
Yorum Gönder