Sevgiyi anlatmanın BiR yolu

Geldiğinde kocaman sarıldık birbirimize… Sayısal olarak beraber az zaman geçirmişte olsak bu sarılmada kocaman bir şey vardı paylaştığımız, ondan bana, benden ona akan… Kollarını boynuma doladığında, kalbimde sıcaklığını hissettim. Kavuşmak değildi, özlemek hiç değildi hissettiğim, çok güzel sevgiydi dolup dolup birbirimizden birbirimize taşan… Gözlerimi kapattım sarıldığımızda, o vardı, ben vardım, uzadı zaman… Usuleten yapılan öpüşmeler, usuleten merhaba yerine geçen sarılmalar, usuleten omzuma dokunan ellerden yüreğime böylesine akmayanlar aklıma geldi o an… Sevgiyi anlatmanın bin yolu varsa, göstermenin de binbir yolu… aslında tek bir yolu vardı ki, o da yüreğinle sevebilmekti, hepsinden daha da gerçek olan…

***
25 yıldır arkadaşız… Ne kadar büyüsekte, bir halimiz vardır ki göz göze geldiğimiz anda birbirimizi o çocuk halimizle görürüz… Üzerimizde kapri pantolonlar vardır, yine iki afacan yüzme antremanından kaçmışız sanki o an… Kıkır kıkır bir gülme tutar bizi… Kaç yaşında olursam olayım, onunla çocukluğum olurum… Bilirim her göz göze gelişimizde, onda ve bende koca bir tarih saklı, orada saklanır, ufacık olur, yaşatırız çocukluğumuzu birbirimize baktığımız an gözlerimizde… Ondan bana hep bu akar yüreğime...

****
Okulda sıra arkadaşımdı. Yıllarca dipdibe oturduk. Ona en çok " Ne düşünüyorsun" diye sorardım. Anlatmaya çalışırdı, olmadı mektup yazardık... Şimdi de "Ne düşünüyorsun" diye sorarız sık sık birbirimize... Soru sessiz sorulur, cevap sessiz verilebilir, gülümsenir aynı sırada oturup bakar gibi aynı noktadan aynı gökyüzüne...

***
"Müzik dinleyelim" diyorum. "Olur "diyor. Tüm gün konuşmadan oturuyoruz ofis odamızda... “Biliyor musun, saydım ! bugün sadece 10 kelime sarfettik birbirimize” diyorum en afacan halimle...."En iyi dostlar sessizlikte anlaşır" diyor gülümseyerek... Gün içinde çalan telefonlar, bitmeyen iş trafiğinde beynimin- içimdeki koşturmacanın durmasını istediğimde onun sessizliğine sığınıp, dinleniyorum. Sanki "Sakin ol “diyor, “dur ve hayatı dinle..."

***
Hep güldürüyor beni... Gülerken ağlamak geliyor bazen içimden... Öylesine ki sadece mutlu görmek istiyor beni, biliyorum... Aradığında telefonu açtığımda bile gülümsemeye başlıyorum... İçten içe hayatı fazlasıyla ciddiye alıyor aslında... Bazen o nüktedan haliyle yeni bir espriye ortam hazırlarken, içimden durduruyorum zamanı... Kalbimin hissettiklerini kare kare çekiyorum, hiç unutmamak için yürek hafızamda o anı..

.

.
Dokunduğun gerçektir... Söylediğin doğru yere ulaşıyorsa gerçekleşirsin..
Ama gerçekten yüreğinde hisediyor ve hissettiriyorsan gerçeğin ta kendisisisin...
.
Soru yok, cevap yok, yargı yok...
Dirençsiz, mücadelesiz, olduğu, olduğun gibi....
Açılır kapı, dolar yüreğine
dolup dolup taşacak gibi...
sözcükler susar,

dokunmaz kimse kimseye
ama yine de
akar sevgi...
.
Sana yazmak istedim bu yazıyı aslında...
Ama seni anlatamam... Çünkü varlığını kelimelere sığdıramam...
Yüreğime işlediğin o inanılmaz sevgiyi ve hissettirdiğin güven duygusunu bilirim bir tek... Her gün içime sızan, beni yaşamım boyunca her zaman ayakta dimdik tutan...

Teşekkür ederim varlığına...

İyi ki doğdun güzel adam...

Canım Babam...

.

.

görsel buradan alınmıştır.